| [Επισκέπτης (112.0.*.*)]απαντήσεις [Κινέζικα ] | Χρόνος :2023-12-10 | Το ιστορικό υπόβαθρο της ταϊβανέζικης λογοτεχνίας
Λαϊκό Λογοτεχνικό Κίνημα
Το 1919, Ταϊβανέζοι φοιτητές που σπούδαζαν στο Τόκιο αναδιοργάνωσαν την αρχική «Κοινωνία του Διαφωτισμού» για να ιδρύσουν την «Ένωση Xinmin» και ίδρυσαν το περιοδικό «Νεολαία της Ταϊβάν», ξεκινώντας έτσι το πρελούδιο σε διάφορα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα σε αυτό το στάδιο.Ωστόσο, λόγω της συμμετοχής της Κίνας, το λαϊκό λογοτεχνικό κίνημα της Ταϊβάν καταργήθηκε ή καταργήθηκε από το Γραφείο του Γενικού Κυβερνήτη της Ταϊβάν λίγο μετά την κατάργηση της κινεζικής γλώσσας της καθημερινής εφημερίδας (αλλά μετά την 1η Ιουνίου 1937, μετά την κατάργηση της κινεζικής γλώσσας της καθημερινής εφημερίδας, υπήρχαν ακόμα 5 κινεζικές δημοσιεύσεις, γεγονός που δείχνει ότι το Γραφείο του Γενικού Κυβερνήτη της Ταϊβάν κατάργησε μόνο την κινεζική στήλη της καθημερινής εφημερίδας και η κινεζική γλώσσα του περιοδικού δεν καταργήθηκε εντελώς)...
Λογοτεχνική πολεμική
Στη δεκαετία του 1930, η λογοτεχνική ανασυγκρότηση της Ταϊβάν, παρόμοια με το λαϊκό λογοτεχνικό κίνημα, δεν εξαφανίστηκε αμέσως λόγω της σκόπιμης καταστολής του Γραφείου του Γενικού Κυβερνήτη της Ταϊβάν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ξεκίνησε επίσημα η διαμάχη για την καθομιλουμένη διάλεκτο της Ταϊβάν, η οποία επηρέασε την ταϊβανέζικη λογοτεχνία, γλώσσα και εθνοτική συνείδηση.
Το 1930, ο Huang Shih-hui, ένας Ιάπωνας κάτοικος ταϊβανέζικης καταγωγής, προκάλεσε μια «διαμάχη για την καθομιλουμένη λογοτεχνία» στο Τόκιο. Το 1931, ο Guo Chiu-sheng, ο οποίος ζούσε στην Ταϊπέι, σηκώθηκε για να απηχήσει τον Huang Shihui και προκάλεσε περαιτέρω μια λογοτεχνική πολεμική της Ταϊβάν και υποστήριξε ότι οι συγγραφείς πρέπει να χρησιμοποιούν τα ταϊβανέζικα για να συμμετάσχουν στη λογοτεχνική δημιουργία, η οποία απηχούσε και κέρδισε την πλήρη υποστήριξη του Lai He, του πατέρα της νέας λογοτεχνίας της Ταϊβάν.Ωστόσο, λόγω της εμφάνισης του επακόλουθου πολεμικού συστήματος και της διείσδυσης της εκπαίδευσης και του πολιτισμού ιαπωνικού τύπου, αυτές οι συζητήσεις δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν πλήρως και τελικά νικήθηκαν κάτω από την ολοκληρωμένη αυτοκρατορική πολιτική του Γραφείου του Κυβερνήτη... |
|
