| Γλώσσα : |
|
| Εγκυκλοπαίδεια της κοινότητας |Εγκυκλοπαίδεια Απαντήσεις |Υποβολή ερωτήματος |Λεξιλόγιο Γνώση |Ανεβάστε τη γνώση |
Γενοκτονία |
  |
|
Νοείται οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττονται με σκοπό την καταστροφή, εν όλω ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, όπως: δολοφονία μελών της ομάδας 1? Δύο μέλη της ομάδας με αποτέλεσμα σοβαρές σωματικές ή ψυχικές βλάβες. ζημία? 3 αυθαίρετη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής κάτω από τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει? 4 επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας? 5 δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.Σύντομη εισαγωγή Πρόθεση να καταστρέψει εν όλω ή εν τοπικές πράξεις, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικών ομάδων, όπως οι εξής: δολοφονία μελών της ομάδας? Κατέληξαν σε μέλη της ομάδας υπέστη σοβαρές σωματικές ή ψυχικές βλάβες? Αυθαίρετη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής Στη συνέχεια, προκειμένου να καταστρέψει εν όλω ή εν μέρει? επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας? δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα. Σύμφωνα με τη σύγχρονη διεθνές δίκαιο, η γενοκτονία είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, ο δράστης τιμωρείται. Ο όρος «γενοκτονία» ήταν αρχικά πολωνική νομικός R. Lemkin που δημοσιεύθηκε το 1944, «ο κανόνας του Άξονα στην κατεχόμενη Ευρώπη», ένα βιβλίο για να συνοψίσει τους Γερμανούς Ναζί κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου σφαγή των ημεδαπών και αλλοδαπών στην κυριαρχία της στην περιοχή, ειδικά οι Εβραίοι αδίκημα. Πράξεις γενοκτονίας είχε συμβεί πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, οι πράξεις γενοκτονίας κηρύχθηκε επίσημα ως το διεθνές έγκλημα, είναι μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. 8 Αυγούστου, 1945, οι Ηνωμένες Πολιτείες, Σοβιετική Ένωση, η Βρετανία, η Γαλλία και οι τέσσερις χώρες υπέγραψαν στο Λονδίνο "για τα μεγάλα εγκλήματα πολέμου Ευρωπαϊκού Άξονα να διώκουν και να τιμωρούν τη συμφωνία" προβλέπει τη δημιουργία του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου για τα εγκλήματα πολέμου του Άξονα δίκη. Επισυνάπτεται στην παρούσα συμφωνία, "τον Ευρωπαϊκό Χάρτη του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου,« οι απαιτήσεις του τυχόν πολίτες για την εξόντωση ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το πεδίο εφαρμογής του δικαστηρίου. 19 Ιαν 1946, με στόχο τους Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου σε δίκη, «Χάρτη του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου Άπω Ανατολή" Far Allied Ανώτατη Διοίκηση ανακοίνωσε επίσης την ίδια διάταξη. Γενοκτονία στερείται του δικαιώματος στη ζωή των εθνοτικών συμπεριφορά που παραβιάζει ευθέως τις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, και ως εκ τούτου, καταδικάστηκε ευρέως από τη διεθνή κοινότητα. Μετά την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών, την απαγόρευση της γενοκτονίας ως ένα από τα κορυφαία προτεραιότητα του. 11 Δεκ 1946, ενέκρινε το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών τόνισε ότι η Γενοκτονία είναι έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, σε αντίθεση με το πνεύμα και τους στόχους των Ηνωμένων Εθνών, για τον πολιτισμένο κόσμο, ζήτησε τη δίωξη και την τιμωρία των διεθνών εγκλημάτων. Για τον ίδιο αποτελεσματική καταπολέμηση της γενοκτονίας, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 9 Δεκ. 1948 μέσω της «Σύμβασης για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας». Γενοκτονία στο πλαίσιο της σύμβασης, είτε διαπράττονται σε καιρό ειρήνης ή σε καιρό πολέμου αποτελεί έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κάθε κράτος μέρος αναλαμβάνει την υποχρέωση να προλαμβάνουν και να τιμωρούν πράξεις γενοκτονίας νομική ευθύνη να αναπτύξουν τις αναγκαίες νομοθετικές για την εφαρμογή της Σύμβασης κανονισμούς, και ο δράστης του εγκλήματος της γενοκτονίας διατάξεις αποτελεσματική τιμωρία. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης, η εφαρμογή της γενοκτονίας δεν είναι μόνο εγκληματική, αλλά και εκ προμελέτης γενοκτονία, άμεση και δημόσια υποκίνηση για διάπραξη γενοκτονίας, γενοκτονία και συνενοχή σε γενοκτονία από την πρόθεση, αλλά επίσης θα πρέπει να τιμωρηθούν. Ένοχος για γενοκτονία μπορεί να είναι και ένα μέλος που έχει υπαχθεί υπό το Σύνταγμα υπεύθυνοι κυβερνήτες, μπορεί επίσης να είναι μια γενική δημόσια υπηρεσία ή ιδιωτική. Κατηγορούμενος για εγκλήματα γενοκτονίας, πρέπει να παραπέμπονται στο αρμόδιο δικαστήριο ή τις πράξεις των κρατών μερών στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αποδεχθεί την αρμοδιότητα του κράτους για να την ακούσει. Η σύμβαση προβλέπει επίσης ότι η γενοκτονία δεν πρέπει να θεωρείται ως πολιτικό αδίκημα, όταν το αίτημα έκδοσης μιας χώρας, το συμβαλλόμενο κράτος θα πρέπει να είναι σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τις συνθήκες έκδοσης που ισχύει. 195O, το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης στη συμβουλευτική γνώμη του σχετικά με τη «Σύμβαση για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας,« οι επιφυλάξεις σημειωθεί ότι οι αρχές που περιέχονται στη Σύμβαση, αρχές που αναγνωρίζονται από τα πολιτισμένα έθνη έχουν δεσμευτική ισχύ, ακόμη και μη-μερών της Σύμβασης επίσης να είναι αποτελεσματικά. Κίνα ανέκαθεν υποστήριζε τον αγώνα της διεθνούς κοινότητας κατά της γενοκτονίας, την υποστήριξη των δραστηριοτήτων της Πρόληψης του Εγκλήματος των Ηνωμένων Εθνών και την τιμωρία της γενοκτονίας που αναλαμβάνονται. Η Κίνα είναι μέλος της «Σύμβασης για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας," το. 18, Απριλίου 1983, η κινεζική κυβέρνηση υπέβαλε προς τον Γενικό Γραμματέα της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για να ενταχθούν στην ένταξη? Ίδιο έτος, στις 17 Ιουλίου, η σύμβαση τέθηκε σε ισχύ για την Κίνα. Όταν η Κίνα προσχώρησε στη σύμβαση σχετικά με το άρθρο 9 της Σύμβασης σχετικά με την ερμηνεία ή εφαρμογή του Διεθνούς Δικαστηρίου για την επίλυση της διαφοράς πρέπει να υποβάλλονται με τα προβλεπόμενα επιφυλάξεις. Ιστορία Ιστορία της γενοκτονίας είναι αρκετά παλιά, ίσως παράγονται από την ανθρώπινη κοινωνία μεταξύ τους φόνους και τα clans πολέμου και φυλές, φατρίες ή φυλές, οι πράξεις γενοκτονίας έχουν υπάρξει για την απασχόληση. Ωστόσο, το διεθνές δίκαιο της γενοκτονίας ως ποινικό αδίκημα, αλλά μόνο τα τελευταία πράγμα δεκαετίες. Το 1944, διάσημος Νομικών της Πολωνίας, ένας πρωτοπόρος της σύγχρονης διεθνούς ποινικού δικαίου - Καθηγητής Raphael Lemkin στο όνομά του "κανόνα μετά την κατοχή του Άξονα Ευρώπη: ο νόμος, η προτεινόμενη ανάλυση και την αποζημίωση της κατοχικής κυβέρνησης," ένας Το βιβλίο πρώτη χρήση του «γενοκτονία» της λέξης. "Γένος" στα αρχαία ελληνικά είναι «φυλετική, εθνική ή φυλετική" μέσα "caedere» στα λατινικά είναι "σφαγή, καταστροφή" μέσα, αυτές οι δύο λέξεις μαζί, αποτελούν μια «γενοκτονία». Αυτό το ενιαίο όρο. Τιμωρία και να αποτρέψει το έγκλημα της γενοκτονίας του διεθνούς δικαίου, ιδίως του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο αποτελεί σημαντικό περιεχόμενο. Ήδη από το 1648, μια συνθήκη ειρήνης έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου διεθνούς δικαίου Βεστφαλίας που υπεγράφη στη συνάντηση, ορίζει με σαφήνεια την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων. Θα μπορούσε να ειπωθεί από την αρχή του σύγχρονου διεθνούς δικαίου, πρέπει να σημειωθεί ότι η προστασία των εθνικών, εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών ομάδων. Αργότερα, στις διμερείς διεθνείς συνθήκες, όταν οι διατάξεις αυτές έχουν εμφανιστεί, για παράδειγμα, το 1829, η συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκεί για να προστατεύσουν τις διατάξεις καθολικής μειονότητας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την τουρκική σφαγή των Αρμενίων ανθρώπινα θηριωδίες προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο. 24 Μαΐου, 1915, η Γαλλία, η Βρετανία και η Ρωσία εξέδωσαν κοινή δήλωση ότι αυτό ήταν ενάντια στην ανθρωπότητα, τον πολιτισμό φρικαλεότητες και κάλεσε για τους δράστες αυτής της θηριωδίας να συνεχίσει την ατομική ποινική ευθύνη σε Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1919 , εξ ονόματος των χωρών που συμμετέχουν καταδίκασε έντονα τη σφαγή των Αρμενίων εγκλήματα βάσει του διεθνούς πίεσης, τα τουρκικά δικαστήρια, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία του οι δράστες του περιστατικού ερήμην, συμπεριλαμβανομένων των πρώην υπουργοί και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, και οι δράστες καταδικάστηκαν σε θάνατο ή ισόβια κάθειρξη. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ευρωπαϊκές χώρες υπέγραψαν μια σειρά από διμερείς συμφωνίες για την προστασία των μειονοτήτων, PCIJ ότι αυτές οι συνθήκες για τις μειονότητες που αποσκοπούν στη «διασφάλιση των δικαιωμάτων του εθνικού δικαίου μιας χώρας σε ορισμένες ομάδες, η σύνθεση του πληθυσμού εθνοτικών, γλωσσικών και θρησκευτικών θεμάτων με διαφορετικό πληθυσμό της χώρας, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ο κύριος πληθυσμός των ομάδων αυτών ζουν σε ειρήνη με τη φιλική συνεργασία της με? Εν τω μεταξύ, με την πλειοψηφία του πληθυσμού διατηρεί διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά της και να ανταποκριθεί στις ειδικές ανάγκες τους, "αυτά. καθυστέρησαν την εφαρμογή της Συνθήκης κατά τρόπο γενοκτονία της ναζιστικής Γερμανίας σε ορισμένους τομείς του δικαίου, έχει γίνει πρωτοπόρος στο σύγχρονο σύστημα του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ωστόσο, οι συνθήκες αυτές δεν είναι σε θέση να σταματήσει επιτέλους τις πολιτικές γενοκτονίας της ναζιστικής Γερμανίας στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι υποστεί βάναυση δίωξη και το θάνατο στην κατεχόμενη Γερμανία. Στα μεταπολεμικά δίκες της Νυρεμβέργης της γερμανικής εγκληματιών πολέμου στο κατηγορητήριο για την πρώτη φορά που χρησιμοποιείται το "γενοκτονία" λέξη, το κατηγορητήριο εναντίον του κατηγορουμένου "σε κάποια κατεχόμενα εδάφη εναντίον πολιτών σκόπιμα και συστηματικά διαπράττουν γενοκτονία, δηλαδή εξάλειψη των φυλετικών ή εθνοτικών ομάδων, την καταστροφή ενός συγκεκριμένου αγώνες τάξης και των λαών, των εθνοτικών, φυλετικών ή θρησκευτικών ομάδων, κυρίως Εβραίοι, Πολωνοί και οι Τσιγγάνοι. " Ομάδες προστασίας του Το δεύτερο «σύμβαση γενοκτονία», δηλώνει: «γενοκτονία σημαίνει σκόπιμη όλω ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας». Οι ομάδες που αναφέρονται στη σύμβαση εξαντλητική και δεν περιλαμβάνει τις "πολιτική", " οικονομία »,« κουλτούρα »και« γλώσσα »και άλλες ομάδες. Δεδομένου ότι οι διατάξεις της Σύμβασης με προστατευτικές ομάδες είναι περιοριστικές, στενό, και ως εκ τούτου, μετά την έγκριση της Σύμβασης σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, δεν υπάρχει καμιά γενοκτονία στην εκδήλωση μαζί με τις ισχύουσες διατάξεις της Σύμβασης. Μετά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα, μέχρι η κατάσταση να κάνει μια κρίση σχετικά με την πρώτη γενοκτονία ήταν σε θέση να αλλάξει. "Group" είναι μια διεθνής πράξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που χρησιμοποιούνται συχνά, νόημα της αποτελείται από ιδιώτες, αλλά όχι τις ομάδες ενός ατόμου. Όσον αφορά το ζήτημα της γενοκτονίας, αρχικά, ομάδες με μειονοτικές ομάδες ή μειονοτικών καθολική, στη Διακήρυξη διμερών συμφωνιών με χώρες της Ευρώπης μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η έννοια της κοινότητας είναι η πατρίδα τους σκοπούς των μειονοτήτων. Το άρθρο 27 του «Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα", η ομάδα είναι επίσης η έννοια της μειονότητας. 4 προστατευόμενου αντικειμένου κατηγορία που αναφέρεται στην «σύμβαση γενοκτονία», δηλαδή οι εθνικές, φυλετικές, εθνοτικές ή θρησκευτικές ομάδες, είναι στην πραγματικότητα μια μάλλον ασαφή έννοια, ιδιαίτερα στις τρεις πρώτες ομάδες, συχνά στην πράξη είναι ένα πράγμα, ο ορισμός είναι πολύ ανακριβής. Τούτσι και των Χούτου στη Ρουάντα, για παράδειγμα, στην ιστορία της φυλής των Τούτσι είναι νομαδική απόγονοι των Νείλου κάτω γραμμάρια σε αγελαία, ήταν ψηλός, μύτη πολύ υψηλή, ενώ οι Χούτου ήταν θεωρείται ότι ανήκουν στην Νότια και Κεντρική Αφρικανική Μπαντού, που κυριαρχείται από τη γεωργία, υπο σχετικά μικρή, επίπεδη μύτη. Ωστόσο, με την αμοιβαία αλληλεπίδραση μεταξύ των φυλών, επιμειξία, η διαφορά μεταξύ των δύο κοινοτήτων συρρικνώνεται, οι δύο κοινότητες που χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα, την ίδια πίστη, που έχει ουσιαστικά τον ίδιο πολιτισμό. Βελγική άποικοι έφθασαν στην Αφρική, όταν η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο εθνών ήταν πολύ δύσκολο, μπορούν να βασίζονται μόνο στις βελγικές αποίκους να προσκομίσετε μία ταυτότητα και να έχουν τον αριθμό των βοοειδών, τεχνητά διαφορά. Έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας είναι επίσης η περίπτωση που το σύνολο σχεδόν του εδάφους της πρώην Γιουγκοσλαβίας είναι οι εθνοτικές Σλάβοι, δεν υπάρχει καμία διαφορά στην φυλή και την εθνικότητα, όπως η εθνοτική και θρησκευτική, στην ιστορία των συνεχώς μεταβαλλόμενων παραγόντων. Σύμβαση για τις θρησκευτικές ομάδες στις πιο προστατευμένες ομάδες δεν είναι σταθερό, στη διαδικασία κατάρτισης της σύμβασης, ορισμένες χώρες είχαν εγείρει θρησκευτικές ομάδες είναι ελεύθεροι να συμμετάσχουν και έξοδο. Ωστόσο, από την άποψη της ιστορίας στην Ευρώπη, ιδιαίτερα μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ο κύριος σκοπός της προστασίας των μειονοτήτων διμερών συνθηκών είναι η προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων, και την θρησκευτική ανοχή θεωρείται σύμβολο της κοινωνικής πολιτισμού και της προόδου . Έτσι, θρησκευτικές ομάδες έχουν καταχωρηθεί ως προστατευόμενα από τη Σύμβαση για το αντικείμενο. Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα στην υπόθεση Akayesu ότι «η σύμβαση γενοκτονία" για την προστασία της "σταθερή και μόνιμη ομάδα." Ο ισχυρισμός αυτός έχει επικριθεί της ακαδημαϊκής κοινότητας. Εάν η Σύμβαση προστατεύει μόνο σταθερή και μόνιμη ομάδα, τότε οι συντάκτες της Σύμβασης θα πρέπει να εκφράσει την πρόθεσή του αυτή τη σύμβαση, η σύμβαση δεν έχει κανένα διατάξεις στον τομέα αυτό. Με τη Σύμβαση για την Προστασία των εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων είναι μη σταθερή και μη-μόνιμες ομάδες, ο καθένας είναι ελεύθερος να ενταχθούν και έξοδο. "ΟΔΔΑ" είχε επισημάνει το θεμελιώδες δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια ή η θρησκεία είναι ανθρώπινο. Φαίνεται από τις χώρες της εγχώριας νομοθεσίας, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την προστασία των «σταθερότητα και μόνιμο σώμα". Στοιχεία συμπεριφοράς Τμήμα 2 «γενοκτονία σύμβαση" περιέχει μια λίστα των εγκλημάτων γενοκτονίας, αυτός ο κατάλογος είναι εξαντλητικός. Ο κατάλογος περιελάμβανε πέντε είδη των εγκλημάτων είναι οι εξής: 1, σκοτώνοντας τα μέλη της ομάδας? 2, με αποτέλεσμα τα μέλη της ομάδας που υπέστη σοβαρές σωματικές ή ψυχικές βλάβες? 3, αυθαίρετη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής στα πλαίσια της εντολής φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει? 4, την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας? 5, δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα. Σύμφωνα με τον ορισμό του αδικήματος, όχι μόνο για να φανεί κάποια εγκληματική πράξη, αλλά και να αποδείξει ότι τα αποτελέσματα του εγκλήματος, καθώς και το αποτέλεσμα των επαφών με την εγκληματική συμπεριφορά. "Δολοφονία μελών της ομάδας" στις δολοφονίες και το εσωτερικό δίκαιο, όπως απαιτείται, δύο ουσιαστικά στοιχεία: το πρώτο είναι ο θάνατος του θύματος? Ακολουθείται από το θάνατο του θύματος οφειλόταν στις παράνομες πράξεις του εγκλήματος ή τους υφισταμένους τους ή παράλειψη προκαλείται. Αγγλικά μέλη της ομάδας που χρησιμοποιείται στον πληθυντικό, κυριολεκτικά, φαίνεται να απαιτεί από το θύμα να είναι σε δύο ή περισσότερα, προκειμένου να αποτελέσει αυτό το έγκλημα. Στην πραγματικότητα δεν είναι πάντα η περίπτωση, τον Φεβρουάριο του 1999, κατά τη σύνταξη "του Καταστατικού της Ρώμης," εγκλήματος συνιστά συναίνεση που επιτεύχθηκε στην ομάδα εργασίας, "μέλη της ομάδας" σημαίνει "ένα ή δύο μέλη της ομάδας." Προφανώς, Στην εισαγωγή του παρόντος τμήματος, «εν όλω ή εν μέρει» αναφέρεται στη διατύπωση της εγκληματική πρόθεση παρά μια ουσιώδη στοιχεία των αξιόποινων πράξεων. Εφ 'όσον ο δράστης έχει τη γενοκτονία, και σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο παρόν, ακόμα και αν σκότωσε μόνο ένα άτομο, αλλά αποτελεί επίσης μια γενοκτονία. "Εθελούσια επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής, να καταστρέψει εν όλω ή εν τοπική ζωή" σημαίνει στέρηση ή περιορισμός ορισμένων ομάδων που προστατεύονται βασικές συνθήκες διαβίωσης, όπως η στέγαση, τροφή, ένδυση, υγεία, ιατρικές καταστάσεις, κλπ. κάνει όλες ή μέρος των «χρόνια» της ομάδας στην εξαφάνιση. "Προορίζεται για παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας," συμπεριλαμβανομένων των μέτρων επιβολής αποστείρωσης, άμβλωση, και να αποτραπεί η απομόνωση της ομάδας των ανδρών και των γυναικών μέσα στο γάμο. "Δια της βίας μεταφορά παιδιών της« εγκλήματα των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου και ως εκ τούτου πρέπει να αποδειχθεί ένα έγκλημα, αν είναι αλήθεια ότι τα παιδιά που μεταφέρονται από τη μία ομάδα στην άλλη ομάδα επάνω. Αναγκασμένος να πάρει με τη βία δεν είναι απαραίτητα ο τρόπος, στις περισσότερες περιπτώσεις, παίρνουν μια μη βίαια μέσα από απειλές, εκφοβισμό και παραινέσεις, κλπ. "Άμεση και δημόσια υποκίνηση" στην υποκίνηση είναι στην πραγματικότητα μια μορφή συνενοχής. Είτε σκοπού ή των αποτελεσμάτων της γενοκτονίας, άμεση και δημόσια προτροπή σε έγκλημα από μόνη της, δεν απαιτείται η απόδειξη των αποτελεσμάτων. Conspiracy (συνενοχή) είναι μια μορφή συμμετοχής σε ένα έγκλημα, με περισσότερα από τρία διαφορετικά εγκλήματα, είναι ένα ολοκληρωμένο αδίκημα, η συνενοχή σε γενοκτονία εφαρμοστεί μόνο μετά τη γενοκτονία, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει. Η συμμετοχή στο έγκλημα πρέπει να έχουν άμεση και ουσιαστική επίδραση στην έκβαση του εγκλήματος, η απλή παρουσία στον τόπο του εγκλήματος δεν αποτελεί συνωμοσία. Ψυχολογικοί παράγοντες «Εθνοκάθαρση» (ethnicclearing) είναι ένας σχετικά νέος όρος, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα της Γιουγκοσλαβίας, προτείνει τη δημιουργία ενός «εθνικά καθαρό έδαφος" στο Κοσσυφοπέδιο. Όλα με την αρχική χρήση της λέξης μέσα σε εισαγωγικά στο έγγραφο του ΟΗΕ, πράγμα που σημαίνει ότι οι άλλες πηγές που αναφέρονται, αντί των Ηνωμένων Εθνών για τη δημιουργία νέων λέξεων. Εγγράφων των Ηνωμένων Εθνών μετά την σταδιακή αφαίρεση των εισαγωγικά, δείχνει ότι το αρχείο έχει γίνει αποδεκτή από τα Ηνωμένα Έθνη της λέξης. Το αποτέλεσμα είναι ότι δια της βίας, απειλής ή εκφοβισμού και άλλα μέσα για να αναγκάσει άλλες χώρες να μεταναστεύσουν από μια περιοχή σε περιοχή, η υπαγωγή του σε ένα έθνος ως ένα ενιαίο εθνοτικές περιοχές. "Οικοκτονία" μια νέα έννοια χρησιμοποιείται επίσης συχνά στη διεθνή πολιτική, και η σημασία του είναι "συνήθως ανεπανόρθωτα, αρνητικά μεταβάλλουν το περιβάλλον, όπως με τις πυρηνικές εκρήξεις, χημικά όπλα, η σοβαρή ρύπανση και την όξινη βροχή ή την καταστροφή των τροπικών δασών, να επηρεάσει η επιβίωση του όλο το ανθρώπινο γένος. " Απαρτχάιντ είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ", η Διεθνής Σύμβαση για την εξάλειψη και καταστολή του εγκλήματος του απαρτχάιντ», το άρθρο II, το λεγόμενο έγκλημα του απαρτχάιντ »σημαίνει να δημιουργήσει και να διατηρήσει μια εθνοτική ομάδα κυριαρχία πάνω από κάθε άλλη φυλετική ομάδα, και υπάρχουν σχέδια για να κάνει αυτά τα απάνθρωπη καταπίεση της συμπεριφοράς τους. " Το αν η χρήση πυρηνικών όπλων αποτελεί γενοκτονία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο είναι ένα θέμα έντονων συζητήσεων. Νωρίς στη σύνταξη της «Σύμβασης για τη Γενοκτονία", η αντιπροσωπεία των Κάτω Χωρών δήλωσε ότι: «Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ορισμός της γενοκτονίας δεν εκτείνονται στις πράξεις του πολέμου, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλου αριθμού των ανθρώπων να διενεργούν, ιδίως, την επίθεση ατομικής βόμβας." 1996 Διεθνές Δικαστήριο κατά "τη νομιμότητα της χρήσης των πυρηνικών όπλων συμβουλευτικής γνώμης» σε θέματα που σχετίζονται με την γενοκτονία.威拉曼特利 δικαστής είπε: «Αν η σφαγή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δεν ανταποκρίνεται στον ορισμό της γενοκτονίας, τότε είναι απαραίτητο να ρωτήσω τι μπορεί να συνιστά γενοκτονία είναι« Αλλά δεν είναι ο αριθμός των θυμάτων ουσιώδη στοιχεία συνιστούν το έγκλημα των εξαφανισμένων ειδών, σε ορισμένες περιπτώσεις, σκοτώνοντας ένα άτομο μπορεί να συνιστά γενοκτονία. Σημαντικοί παράγοντες που συνιστούν το έγκλημα της γενοκτονίας είναι κίνητρα δύο πρώτες διατάξεις «γενοκτονία σύμβαση», δηλαδή, εάν η "σκόπιμη" εξαφάνιση ενός προβλήματος κοινότητας. Γενοκτονία είναι η υποκειμενική κακοήθη βαθύ εκ προθέσεως αξιόποινη πράξη, όχι μόνο οι γενικές απαιτήσεις της γνώσης, της γνώσης και απαιτεί ειδική. Γενική γνωρίζει ακριβώς χρειάζονται αποδείξεις του εγκλήματος, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω απόδειξη της κακίας και του σκοπού. Και γνωρίζοντας τις ειδικές απαιτήσεις της απόδειξης να ακολουθήσει τους δράστες με σαφήνεια το αποτέλεσμα της γενοκτονίας. Στην περίπτωση εγκληματική συνωμοσία, συνήθως οι δράστες του εγκλήματος και δεν υπάρχει ειδικό γνώσει, αυτός ακριβώς το είδος της πολιτικής ή η εφαρμογή των εν λόγω αποφάσεων, και να έχουν μια σαφή εγκληματική πρόθεση, αλλά οι ανώτεροί του. Οι ανώτεροί με μια συγκεκριμένη πρόθεση εγκλήματος εν γνώσει, αλλά δεν διέπραξαν το έγκλημα συγκεκριμένων συμπεριφορών. Πώς να ασχοληθεί με αυτούς τους δύο παραβάτες αυτό; Η πρακτική αυτή σε διεθνές επίπεδο, υπάρχουν ακόμα αμφιλεγόμενη. Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα θεωρεί ότι οι συγκεκριμένοι δράστες επειδή δεν έχουν μια συγκεκριμένη πρόθεση, γνωρίζοντας, ως εκ τούτου, μπορεί να είναι μόνο συγκεκριμένων αδικημάτων (όπως ανθρωποκτονίες) της συνενοχής, συνωμοσία και δεν μπορεί να θεωρηθεί έγκλημα της γενοκτονίας. |
| Χρήστης Ανασκόπηση |
|
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια |
