| Γλώσσα : |
|
| Εγκυκλοπαίδεια της κοινότητας |Εγκυκλοπαίδεια Απαντήσεις |Υποβολή ερωτήματος |Λεξιλόγιο Γνώση |Ανεβάστε τη γνώση |
Η Σύμβαση της Χάγης |
  |
|
Η Σύμβαση της Χάγης, επίσης γνωστό ως "The κανονισμοί της Χάγης." Είναι ο γενικός όρος για την σειρά συμβάσεων που εγκρίθηκε από τη Διάσκεψη Ειρήνης της Χάγης δύο φορές, δηλώσεις και άλλα έγγραφα του 1899 και του 1907. 22 Μαΐου του 2013, η Ολομέλεια ιαπωνική Γερουσία ενέκρινε ομόφωνα την προσθήκη «η Σύμβαση της Χάγης" εγκεκριμένο πρόγραμμα. Η σύμβαση είναι ο κλονισμός του γάμου το ζευγάρι μετά από διεθνή διαγωνισμό για το δικαίωμα με βάση την απόφαση στήριξης του παιδιού.Ιστορικό Του 19ου αιώνα, οι ιμπεριαλιστικές χώρες να διαιρέσει εκ νέου την αποικία, για την παγκόσμια ηγεμονία, συγκέντρωσαν τεράστια στρατιωτική συσσώρευση και να εντείνει τη στρατιωτική συμμαχία. Εγχώριες οικονομικές δυσκολίες της Ρωσίας οφείλεται σε άλλους λόγους, ανίσχυροι σε μεγάλες χώρες ηγεμονία. Ρώσου τσάρου Νικολάου ΙΙ για να κερδίσει χρόνο και να περιορίσει τους αντιπάλους τους, σε Αύγουστο του 1898 την πρωτοβουλία να συγκαλέσει διάσκεψη για την ειρήνη στη Χάγη, Κάτω Χώρες, και κάλεσε ανεξάρτητες χώρες στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική να συμμετάσχουν. Παρά το γεγονός ότι διάφορες χώρες για τη στάση της Ρωσίας στην πρωτοβουλία, αλλά με βάση τις διπλωματικές τους ανάγκες, δεν απορρίφθηκαν. Σύμβαση Εισαγωγή Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας των Ηνωμένων Πολιτειών, 6η Δεκεμβρίου του 1970, στη Χάγη, στην Ολλανδία ICAO Διεθνή Διπλωματική Διάσκεψη Αεροπορικού Δικαίου που πραγματοποιήθηκε για να συζητήσουν θέματα που σχετίζονται με την αεροπειρατεία αεροσκάφους αέρα, 76 χώρες συμμετείχαν. Συνάντηση στις 16 Δεκεμβρίου υπεγράφη μια σύμβαση, με τίτλο: «Από την καταστολή της παράνομης υφαρπαγής αεροσκαφών της Σύμβασης» (Σύμβαση για τον Έλεγχο του Παράνομη αεροπειρατεία του Αεροσκάφη) [1], που αναφέρεται ως "Σύμβαση της Χάγης." "Σύμβαση της Χάγης" Διατάξεις της Σύμβασης: «Κάθε άτομο που επιβαίνει σε αεροσκάφος κατά την πτήση είναι: (Α) με τη βία ή απειλή βίας ή με οποιαδήποτε άλλη μορφή εκφοβισμού, παράνομη κατάληψη ή τον έλεγχο του αεροσκάφους, ή θα επιχειρήσουν να ασκήσουν οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά ? ή (β) να συμμετέχει ή επιχείρησε να συμμετέχει σε οποιαδήποτε τέτοια συμπεριφορά με ένα άτομο ένοχο, δηλαδή, έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα, "η οποία είναι ο ορισμός της Σύμβασης για την καταστολή της παράνομης υφαρπαγής αεροσκαφών κάτω. Το άρθρο ΙΙ της Σύμβασης: «. Τα συμβαλλόμενα κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να χωρέσει τα ανωτέρω αδικήματα που τιμωρούνται με αυστηρές ποινές" κλεμμένου αεροσκάφη για την έκδοση των εγκληματιών είναι το επίκεντρο της συζήτησης του συνεδρίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση έχουν υποστηρίξει οι εγκληματίες πρέπει να απελαύνονται να επισκιάσουν τη χώρα νηολόγησης του αεροσκάφους. Ωστόσο, πολλές χώρες πιστεύουν ότι η πλειοψηφία είναι για το σκοπό της να εκμεταλλεύονται την πολιτική και, ως εκ τούτου, δεν συμφωνούν με τις διατάξεις του έκδοση. Ωστόσο, οι συμμετέχουσες χώρες συμφώνησαν σχετικά με τους αεροπειρατές τιμωρούνται αυστηρά. Ως εκ τούτου, «η Σύμβαση της Χάγης" για το θέμα της έκδοσης εγκληματιών πειρατεία δεν κάνει σκληρά και γρήγορα κανόνες. Παρ 'όλα αυτά, ένα πράγμα είναι σαφές, η Σύμβαση προβλέπει μια αεροπειρατεία αεροσκάφους είναι ένα σοβαρό έγκλημα, οι εγκληματίες για την προσέγγιση πειρατεία είναι: είτε να εκδώσει είτε από το δίκαιο της χώρας όπου η δίωξη των καταδίκων. Μέχρι το 1983, «οι Σύμβασης της Χάγης" περισσότερα από 100 συμβαλλόμενα κράτη. "Σύμβαση της Χάγης" το 1899 και το 1907 γενικός όρος για μια σειρά από δύο συμβάσεις εγκρίθηκαν από τη διάσκεψη της Χάγης Ειρήνη, δηλώσεις και άλλα έγγραφα. Επίσης γνωστό ως "The κανονισμοί της Χάγης." Υπογραφή διαδικασία Η πρώτη διάσκεψη της Χάγης και τη Σύμβαση Του 19ου αιώνα, οι ιμπεριαλιστικές χώρες να διαιρέσει εκ νέου την αποικία, για την παγκόσμια ηγεμονία, συγκέντρωσαν τεράστια στρατιωτική συσσώρευση και να εντείνει τη στρατιωτική συμμαχία. Εγχώριες οικονομικές δυσκολίες της Ρωσίας οφείλεται σε άλλους λόγους, ανίσχυροι σε μεγάλες χώρες ηγεμονία. Ρώσου τσάρου Νικολάου ΙΙ για να κερδίσει χρόνο και να περιορίσει τους αντιπάλους τους, σε Αύγουστο του 1898 την πρωτοβουλία να συγκαλέσει διάσκεψη για την ειρήνη στη Χάγη, Κάτω Χώρες, και κάλεσε ανεξάρτητες χώρες στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική να συμμετάσχουν. Παρά το γεγονός ότι διάφορες χώρες για τη στάση της Ρωσίας στην πρωτοβουλία, αλλά με βάση τις διπλωματικές τους ανάγκες, δεν απορρίφθηκαν. Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, το πρώτο της Χάγης Διάσκεψη Ειρήνης που πραγματοποιήθηκε στη Χάγη στις 18 Μαΐου 1899 - 29 Ιουλίου παρακολούθησε από την Κίνα, τη Ρωσία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Αυστρία Ουγγαρία και σε άλλες 26 χώρες. Συνέδριο δήλωσε ότι κύριος σκοπός του είναι να περιορίσει τους εξοπλισμούς και τη διασφάλιση της ειρήνης, αλλά στο τέλος δεν μπόρεσε να καταλήξει σε καμία συμφωνία, υπογράφηκε μόνο τρεις συμβάσεις και 3 της Διακήρυξης για την ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών και την κωδικοποίηση των νόμων του πολέμου. Αυτό είναι: «Σύμβαση για την ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών" (1899 Σύμβαση της Χάγης του άρθρου 1), «Οι νόμοι και Τελωνειακής Σύμβασης για Land Warfare", "νόμων και εθίμων του Land Warfare Συντάγματος" (1899 Σύμβαση της Χάγης άρθρο 2) και αξεσουάρ, "για το 1864 αρχές των Συμβάσεων της Γενεύης της 22 Αυγούστου σύμβαση που ισχύει για ναυτικές πολεμικές επιχειρήσεις »(Σύμβαση της Χάγης 1899 άρθρο 3)," απαγορεύεται από μπαλόνια ή με άλλες νέες μεθόδους παρόμοιες με την Διακήρυξη της ρίψης βλημάτων και εκρηκτικών υλών »(1899 Δήλωση της Χάγης σχετικά με την πρώτη ), "αφιερωμένο να απαγορεύσει τη χρήση ασφυξιογόνων, τοξικών αερίων εξαπλωθεί Δήλωση βλήματα" (δήλωση 1899 Χάγης σχετικά με το άρθρο 2), "απαγορεύει τη χρήση του ανθρώπινου σώματος είναι εύκολη επέκταση ή παραμόρφωση του βλήματος, όπως ένα σκληρό κέλυφος, αλλά δεν είναι όλα περιτύλιγμα Δήλωση σχετικά με την καρδιά ή χαραγμένο όστρακα σπάσει τη σφαίρα κέλυφος "(δήλωση 1899 Χάγης σχετικά με το άρθρο 3). Δεύτερη Διάσκεψη της Χάγης και τη Σύμβαση Μετά την πρώτη της Χάγης Συνέδριο για την Ειρήνη, η κούρσα των εξοπλισμών ενταθεί ιμπεριαλιστικές χώρες. Στην περίπτωση των δύο στρατιωτικών συνασπισμών Αντάντ Σύμμαχοι και η εντατικοποίηση της πάλης, της Χάγης Δεύτερη Διάσκεψη Ειρήνης που πραγματοποιήθηκε στη Χάγη στις 15 Ιούνη 1907 - Οκτώβριος 18, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης συνεδρίασης της όλες τις συμμετέχουσες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης 44 εκπρόσωποι των χωρών που συμμετέχουν στη συνεδρίαση. Η συνάντηση αυτή είναι η πρώτη φορά για να συνεχίσει τη Διάσκεψη της Χάγης. Μετά από 1904 ~ 1905 Russo-ιαπωνικός πόλεμος, και οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι πρόθυμοι να συμπληρώσουν ναυτική και θαλάσσια κανονισμούς. Συνάντηση στις 3 της σύμβασης το 1899 και διακήρυξη για την (πρώτη της Διακήρυξης) τροποποιήθηκε, και οι 10 νέες συμβάσεις, συνολικού ύψους 13 της σύμβασης και δήλωση. Δηλαδή: «Σύμβαση για την ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών» (Σύμβαση της Χάγης 1907 άρθρο 1), «Σύμβαση για συμβόλαια χρέους περιορίζει τη χρήση των ισχυρισμών βίας" (Σύμβαση της Χάγης του 1907, άρθρο 2), «Σύμβαση για την έναρξη του πολέμου» (1907 Σύμβαση της Χάγης του άρθρου 3 ), "νόμων και εθίμων του Land Warfare Συντάγματος" (1907 Σύμβαση της Χάγης άρθρο 4) και το παράρτημά της, «Οι νόμοι και Τελωνειακή Σύμβαση για Land Warfare", "Δικαιώματα και Υποχρεώσεις των Neutral Δυνάμεων και τους ανθρώπους στους πεζοναύτες" (1907 Σύμβαση της Χάγης άρθρο 5) «Σύμβαση σχετικά με το καθεστώς των εχθρικών πλοίων εμπορικού κατά την έναρξη του πολέμου» (Σύμβαση της Χάγης 1907 άρθρο 6), "στο εμπορικό πλοίο μετατράπηκε σε σύμβαση" (1907 Σύμβαση της Χάγης άρθρο 7), «Σύμβαση για την τοποθέτηση ναρκών αυτόματης ενεργοποίησης" (1907 Χάγη 8 της Σύμβασης), "για την εν καιρώ πολέμου ναυτικό βομβαρδισμό της Σύμβασης» (1907 Σύμβαση της Χάγης του άρθρου 9), "Στις 6 Ιούλ του 1906 Σύμβαση της Γενεύης αρχές που εφαρμόζονται στη ναυτική σύμβασης« Σύμβαση της Χάγης (1907 άρθρο 10), "για την ναυμαχία Αιχμαλωτίστε το δικαίωμα να περιορίζουν την άσκηση της Σύμβασης »(1907, 11 της Σύμβασης της Χάγης)," κατέλαβε τη Διεθνή Σύμβαση για την ίδρυση του Δικαστηρίου »(1907, 12 της Σύμβασης της Χάγης δεν είναι σε ισχύ),« Σύμβαση για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ουδέτερης χώρας σε ναυτικό πόλεμο "(1907 Το άρθρο 13 της Σύμβασης της Χάγης), "βλήματα Δεν ρίχνουν και εκρηκτικών από μπαλόνια Οικουμενική Διακήρυξη" (1907 Σύμβαση της Χάγης του άρθρου 14). Κινεζική κυβέρνηση Qing και η Κυβέρνηση της Βόρειας επικυρώσει ή προσχωρήσει στη Σύμβαση εκτός από τα 12 της Σύμβασης της Χάγης του 1907 δεν έχει τεθεί σε ισχύ. 1 της Διακήρυξης της Χάγης Μια άλλη συνθήκη έχει μεγάλη σημασία το 1899 τη Διακήρυξη της Χάγης 1. Η δήλωση είναι η μόνη διεθνής συνθήκη για την καταπολέμηση του αέρα, ισχύει για πέντε χρόνια. 1907 Δεύτερη Διάσκεψη Ειρήνης της Χάγης, όταν εκ νέου ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο, ισχύει έως τις διατάξεις Διάσκεψη Ειρήνης του Τρίτου Χάγης. Δεδομένου ότι η τρίτη Διάσκεψη της Χάγης δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, έτσι ώστε η συνθήκη παραμένει σε ισχύ του νόμου. Ωστόσο, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο εμπόλεμη βομβαρδισμό αεροσκαφών, τις διατάξεις της Διακήρυξης σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς. Από το 1921 - 1922 από τη Διάσκεψη της Ουάσινγκτον ανέθεσε Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, την Ολλανδία και άλλες δικαίου της επιτροπής γης αποτελείται από επιστήμονες, την έρευνα και την κατάρτιση των κανόνων μάχης. Η επιτροπή συνέταξε στη Χάγη, "το σχέδιο κανόνων του αγώνα," δεν έγινε αποδεκτή από όλες τις χώρες. Ιστορικής σημασίας Το τέλος του Β Χάγης Διάσκεψη Ειρήνης 1899 Σύμβαση και της Διάσκεψης της Χάγης του 1907 δύο φορές κωδικοποιημένη πολλοί εξακολουθούν να ισχύουν για μετέπειτα κωδικοποίηση και την επεξεργασία του δικαίου του πολέμου έθεσε τα θεμέλια, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προώθηση της εφαρμογής των ανθρωπιστικών αρχών στον πόλεμο. Η Σύμβαση της Χάγης έχει καθολική ισχύ, αν και κάθε σύμβαση περιλαμβάνει «μόνο όταν όλοι οι εμπόλεμοι είναι συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να υποβάλουν αίτηση μόνο« ρήτρα, αλλά επειδή πολλές από τις αρχές και τους κανόνες, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων αυτών είναι αποδεκτή διεθνή πρακτική, η οποία ισχύει για σε όλες τις χώρες. Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου σε Νυρεμβέργης και του Τόκιο Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Σύμβασης της Χάγης δεν θα ισχύει μόνο για τα συμβαλλόμενα κράτη (όπως η Γερμανία), αλλά ισχύει και για τα μη μέρη (όπως η Τσεχοσλοβακία), και με βάση τις αρχές της Σύμβασης για τους αιχμαλώτους πολέμου κατά παράβαση των νόμων του πολέμου πρέπει να καταδικαστεί και να τιμωρηθεί. Ωστόσο, με την ανάπτυξη των διεθνών μεταβολές της κατάστασης, η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία και τις εφαρμογές της στο στρατιωτικό, πολλά στοιχεία των συμβάσεων της Χάγης της ξεπερασμένη. Προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σύγχρονου πολέμου, οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 και του 1977, «Πρόσθετο Πρωτόκολλο στις Συμβάσεις της Γενεύης," για πολλούς από τους νόμους του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης της Χάγης έκανε να επιβεβαιώσει, να τροποποιήσει και να αναπτυχθούν. [2] Εισαγωγή Το κύριο περιεχόμενο Το περιεχόμενό του μπορεί να διαιρεθεί σε: ① την ειρηνική διευθέτηση των διεθνών διαφορών κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της Σύμβασης της Χάγης του 1899, το πρώτο, Σύμβαση της Χάγης του 1907, οι παράγραφοι 1 και 2. Σύμφωνα με διάφορες συμβάσεις τις οποίες τα συμβαλλόμενα κράτη αναλαμβάνουν την «ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών,« οι γενικές υποχρεώσεις και "να προσπαθήσουν να αποφύγουν την προσφυγή στη δύναμη» και για τον εντοπισμό των καλών υπηρεσιών, η διαμεσολάβηση, η διεθνής επιτροπή έρευνας και της διεθνούς διαιτησίας και άλλα μέσα για την επίτευξη αυτού Ένας στόχος αυτής της «jus ad bellum" σχετικά με τους περιορισμούς της παραδοσιακής διεθνούς δικαίου έχει κάνει σημαντικές συνεισφορές. ② άρχισε ο πόλεμος και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ουδέτερης κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης του 1907 3, 5, 6 και 13 της Σύμβασης. Το άρθρο 3 της Σύμβασης για πρώτη φορά στην ιστορία μια επίσημη κήρυξη πολέμου δημιούργησε ένα σύστημα με το οποίο η αδήλωτη πόλεμο είναι παράνομη? Το άρθρο 6 της Σύμβασης παρέχει προστασία ενάντια στον εχθρό εμπορικά πλοία κατά την έναρξη του πολέμου? Παραγράφους 5 και 13 της λεπτομέρειας Συμβάσεως, και ειδικότερα κωδικοποιημένη οι νόμοι και τα έθιμα της ουδέτερης χώρας σε στεριά και θάλασσα και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ατόμων. ③ νόμους ταξικού πολέμου, συνθήκες από αυτές τις δύο κατηγορίες ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Μια τέτοια συνθήκη είναι το κύριο μέρος της σύμβασης της Χάγης, από διάφορες πλευρές του θαλάσσιου, του ναυτικού, του αέρα και έτσι περιορίζει τα μέσα και τις μεθόδους του πολέμου, και να αποσαφηνίσει και να βελτιωθούν οι πολεμιστές, οι αιχμάλωτοι πολέμου και τη θεραπεία των ασθενών και των τραυματιών. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι η Σύμβαση της Χάγης του 1907 και τα παραρτήματά της 4. Η σύμβαση περιλαμβάνει τις βασικές αρχές και τους ειδικούς κανόνες και κανονισμούς του πολέμου, ακόμη και η διατύπωση του περιεχομένου της και της Σύμβασης της Χάγης του 1899 και τα παραρτήματά της είναι σχεδόν πανομοιότυπο με τα δύο πρώτα, ο τελευταίος προορίζεται να αντικαταστήσει το πρώτο, αλλά όχι λόγω κάποιων κρατών που είναι μέρη της Σύμβασης της Χάγης του 1899 υπογράψουν και να επικυρώσουν τη Σύμβαση της Χάγης του 1907, έτσι και οι δύο. Δήλωσε στον πρόλογο των δύο συμβάσεων είναι ένα σημαντικό σημείο: Στην παρούσα Σύμβαση, που δεν περιλαμβάνονται στην περίπτωση, πολίτες και στρατιώτες παραμένουν υπό αυτές τις "από τις χρήσεις μεταξύ των πολιτισμένων εθνών, του ανθρωπιστικού δικαίου και των απαιτήσεων της δημόσιας συνείδησης «Οι αρχές του διεθνούς δικαίου για την προστασία και τη δικαιοδοσία. Αυτή είναι η περίφημη «ρήτρα Martens", η οποία έχει σημαντικές συνέπειες για την αποτελεσματικότητα των νόμων του πολέμου. Αργότερα, πολλοί από τους νόμους των συνθηκών πολέμου επανέλαβε αυτό το περιεχόμενο. Τρεις δηλώσεις Ένα "απαγορεύεται από μπαλόνια ή με άλλες παρόμοιες νέες μεθόδους ρίχνουν βόμβες και εκρηκτικά δήλωση" 2 "βόμβες αερίου με ειδικές ανάγκες Δήλωση" 3 "Απενεργοποίηση παραμορφωμένα σφαίρες στο σώμα της δήλωσης." Διεθνής ρύθμιση |
| Χρήστης Ανασκόπηση |
|
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια |
