Αν υποκειμενική Dewey του ατόμου ή "εγώ" θεωρείται ως κύριο πράγμα, και ο στόχος περιβάλλον και το "αντικείμενα" πρέπει να θεωρηθεί ότι εξαρτάται από την υποκειμενική πράγμα του ατόμου για τη μεταφορά, τότε, αν ο ίδιος φαίνεται στην επιφάνεια είναι φορτωμένο Ποια ήταν αμερόληπτη, αλλά στην πραγματικότητα είναι ακόμα μόνο στο line up ιδεαλιστική ερμηνεία της εμπειρίας, δεν υπάρχει «πέρα» από τη διαφορά μεταξύ υλισμό και τον ιδεαλισμό. Το γεγονός είναι ακριβώς η περίπτωση. Θέλετε να το αποδείξει, πρώτα πρέπει να μην ξεχνάμε ότι οι πραγματιστές για την «πραγματικότητα» της υποκειμενικής ιδεαλισμό του άποψη. Δεδομένου ότι ο πραγματιστής "πραγματικά" σύνθετη ματιά στο συναίσθημα και τις ιδέες ενός ανθρώπου, θεωρείται ως φανταχτερό δωρεάν "ζωγραφική", "φόρεμα» και «υπακοή» και «γυναίκα», τότε, είναι ο στόχος "περιβάλλον" ή δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως "αντικείμενα" (το οποίο, φυσικά, είναι μέρος της «πραγματικότητας» εντός του πεδίου εφαρμογής), δεν εξαρτάται από την υποκειμενική τους ανθρώπους στην αντικειμενική ύπαρξη των πραγμάτων μεταφέρεται, αλλά μπορούν να θεωρηθούν μόνο ως υποκειμενικά συναισθήματα και ιδέες συμπλόκου. Έτσι, ακόμα κι αν στην επιφάνεια παλτό Dewey είπε προσεκτικά, καθώς αν η εμπειρία είναι οι άνθρωποι και το περιβάλλον, υποκειμενικών και αντικειμενικών, «I» και «αντικείμενα» και «σχέση» φαίνεται να είναι η ίση μεταχείριση των δύο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν, μετά από όλα, βασίζεται στην αρχή του υποκειμενικού ιδεαλιστή ανθρώπου ή "I" στην πρωτογενή θέση, και την αντικειμενική περιβάλλον ή «αντικείμενα» θεωρούνται εκδηλώσεις υποκειμενικά αισθήματα και ιδέες. Θέλετε να αποδειχθεί αυτό, θα μπορούσαμε επίσης να αφήσει Dewey με δικά του λόγια πώς εξομολογήθηκε να κατανοήσουν την έννοια «περιβάλλον». Dewey, δήλωσε: «Το περιβάλλον, με άλλα λόγια, τις ανάγκες του ατόμου, τις επιθυμίες, τους στόχους και την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με κάποια από τις προϋποθέσεις αποτελούν την υπάρχουσα εμπειρία της οικοδόμησης ενός κάστρου στον αέρα, ακόμη και ένα άτομο, είναι στη φαντασία του θέτει τους. ο ρόλος του κάθε αντικειμένου. "(βλέπε ΗΠΑ λατ nal σειρά« Η φιλοσοφία του Dewey «ανθολογία, 1939 New York έκδοση) Αυτά τα λόγια μας πείτε; Μας λέει ότι Dewey δεν έθεσε το« περιβάλλον »δεν θεωρείται ως εξαρτημένη η υποκειμενική βούληση της ανεξάρτητης ύπαρξης έξω από τις αντικειμενικές συνθήκες, αλλά μόνο δίκαιο και τα ανθρώπινα (και είναι "προσωπική") υποκειμενικές ανάγκες, τις επιθυμίες, τους στόχους και την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με την παρουσία της ύπαρξής του είναι που ανήκει στην υποκειμενική του ατόμου? ότι η εμπειρία είναι υποκειμενική φαντασία "κάστρα στον αέρα" των ανθρώπων πράγματα στην ίδια αρχή.Berkeley δέκατο έβδομο αιώνα υποστήριξε "υπάρχει η αντίληψη Jibei," A Miles Κορνήλιος υποστήριξε "αυτο-περιβάλλον» είναι «αναπόσπαστο» «αρχή με το δίκτυο" (Σημείωση: Βλ. Λένιν: «υλιστική κριτική της θεωρίας και εμπειρίας," η πρώτη κεφάλαιο III.), τα λόγια του Dewey, και αυτά δεν είναι όλα ακριβώς το ίδιο υποκειμενικό ιδεαλισμό κηρύγματος; Dewey αλήθεια ότι είναι πραγματικά το «τίποτα» στάση απέναντι υλιστική πρόβλημα ιδεαλισμός;
Μήπως η διαδρομή για να πάει πέρα από τις δύο θεμελιώδεις φιλοσοφικές; Η εμπειρία του προσποιείται μυστήριο του "διορατικότητα", αλλά μόνο για να καλύψει έως και υποκειμενική Bale του διαδρομή ιδεαλισμό.
Ποια είναι η εμπειρία; Γι 'αυτό η έννοια να κατανοήσει την εμπειρία, η ιστορία της φιλοσοφίας έχει ποτέ υλισμό και τον ιδεαλισμό πάλη των δύο γραμμών. Υλιστές λένε ότι η εμπειρία είναι η αντιληπτική γνώση του λαού που έχει αποκτηθεί από τα εξωτερικά πράγματα, είναι ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τα αντικειμενικά πράγματα.
|
